به گزارش عصر همدان، کارگر ساده شرکت فرش مشهد بود و برای کم‌خرجی خانواده پرجمعیتش راهی جز کار کردن نداشت کاری سخت و طاقت فرسا داشت، جوانی ترکه‌ای و قد بلندی که تازه از خدمت برگشته و جدیداً متأهل شده بود و اصلاً فوتبال را به طور جدی بازی نکرده بود و در مسابقات فوتبال کارگری مشهد فهمید می‌تواند بازیکن خوبی باشد.
در فینال مسابقات کارگری خوش درخشید و تیم خوب آن روزهای مشهد یعنی آدونیس به سراغش آمد و تازه از سن ۲۳ سالگی فوتبال بازی کردن را رسماً شروع کرد.
انگار بخت یارش بود و پاییز سال ۷۸ تیمش در مرحله یک شانزدهم جام حذفی برابر تیم قدرتمند و بزرگ پرسپولیس تهران قرار گرفت و این جوان ۲۳ ساله از ابتدا برای تیم مشهد به میدان رفت.
کارگر ساده‌ای که آنقدر خوب فوتبال بازی کرد که در نهایت نظر تیم همشهری خودش ابومسلم را جلب کرد و از ابتدای فصل فوتبالی سال ۸۰-۷۹ راهی این تیم شد.
در تیم ابومسلم ۴۶ بازی کرد و ۲۸ گل به ثمر رساند و در دومین سال حضورش در لیگ برتر به عنوان آقای گلی دست پیدا کرد تا دیگر نامی در میان نام‌های بزرگ فوتبال ایران برای خودش دست و پا کند.
سال ۸۲ بود که استقلالی‌ها به سراغش آمدند و سه فصل پیاپی را در این تیم گذراند و در این مدت با پیراهن آبی‌رنگ استقلال دو بار دیگر آقا گل لیگ برتر شد و یک قهرمانی لیگ برتر با این تیم در کارنامه خودش ثبت کرد.
عنوان آقای گل در لیگ برتر باعث شد تا مسافر جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان شود اما هرگز نتوانست برای کشورش در این رویداد به میدان برود و در نهایت پس از حذف از جام جهانی به کشور برگشت و تصمیم گرفت برای ادامه فوتبالش به یکی از کشورهای حوزه خلیج فارس برود و پیراهن سبزرنگ الامارات را بر تن کند.
دو فصل برای الامارات به میدان رفت و در مجموع با از ۴۱ بازی انجام داده توانست ۲۶ گل به ثمر برساند و همین درخشش باعث شد تا به تیم بزرگتری در کشور امارات، یعنی النصر بپیوندد.
در تیم النصر آنقدر بد ظاهر شد که نیم فصل عذرش را خواستند و در ۹ بازی بدون گل زده دوباره به وطن برگشت و پیراهن و برای استقلال به میدان رفت.
عنایتی فصل بد خودش را در استقلال تکمیل کرد و از ۱۷ بازی انجام داده تنها سه گل زد و انگار ستاره آن روزهای فوتبال ایران به زمان افول نزدیک شده بود.
دوباره به الامارات رفت تا اینکه امیر قلعه‌نوعی سرمربی سپاهان شد و با درخواست او به سپاهان پیوست و موفق شد دومین قهرمانی خودش در لیگ برتر را ثبت کند، اما در امر گلزنی تنها چهار بار توپ‌هایش به تور نشست و دیگر آن رضای آقای گلی که همه می‌شناختند نشد.
سپس به تیم‌های زیادی رفت صبای قم، مس کرمان، دوباره بازگشت به صبای قم، پدیده خراسان، دوباره بازگشت به خانه خودش استقلال تهران، سیاه‌جامگان و دوباره صبای قم، اما رضا دیگر آن مهاجم درجه یک نشد و به ناچار کفش‌هایش را برای همیشه آویخت.
۲۵ شهریورماه سال گذشته بود که در بازی تیم‌های منتخب مشهد و کربلا رسماً از بازی خداحافظی کرد و تصمیم گرفت برای تجربه اندوزی در کسوت مربی دوباره وارد فوتبال شود.
رضا عنایتی آقای گل ادوار لیگ برتر که به عنوان دستیار علیرضا مرزبان به مشکی‌پوشان اضافه شد بعد از جدایی مرزبان هدایت مشکی‌پوشان را با موافقت مدیران باشگاه بر عهده گرفت تا در یک مأموریت سخت مشکی‌پوشان را در لیگ برتر نگه دارد.
عنایتی اما بعد از چند هفته و کسب چهار تساوی و سه شکست در نشست خبری بعد از دیدار مقابل پیکان استعفا داد اما با مخالفت مدیریت باشگاه دوباره به تیم برگشت تا اینکه در هفته بیست و چهارم لیگ برتر در فصل گذشته، تیمش با شکست سنگین پنج بر صفر برابر سپاهان تن به شکست داد و آقای گل ادوار لیگ برتر از سمتش برکنار شد.
آری سرباز دیروز فوتبال در چالش سخت فرمانده شدن قرار دارد و اولین تجربه‌اش در سرمربیگری با شکستی تلخ همراه بود و این بار آمده است که با تیم در مرداب گیر کرده پاس همدان فرمانده شدن را تمرین کند.
کاپیتان سابق آبی‌پوشان تهرانی در ابتدای این فصل پیشنهاد سرمربیگری تیم امید استقلال را رد کرد تا همچنان به دنبال مربیگری در تیم بزرگسالان باشد که این بار روزگار او و آخرین قهرمان ایرانی آسیا را در کنار هم قرار داد.
پاسی‌های همدانی که از روز اول سیر نزولی در پیش گرفته بودند، پس از سقوط تاریخی به لیگ دسته سوم با مدیرعامل ناشناخته خود، این بار با امتیاز تیم پرسپولیس مشهد دوباره به لیگ دسته دوم بازگشتند تا شاید با رضای آقای گل، راه نرفته خود که همان صعود به لیگ بالاتر است را بروند.
عنایتی هندوانه در بسته است
انتخاب رضا عنایتی برای تیم پاس قطعاً با انتقادهای بی‌شماری همراه خواهد بود زیرا این مربی که فصل گذشته در لیگ برتر یک تیم را در آستانه سقوط تحویل داد، چگونه می‌تواند معجون معجزه‌آسایی برای پاس باشد؟
پاسی‌ها که به طور کلی زمان را تا شروع لیگ دسته دوم از دست داده‌اند و حتی بازیکنان تاپ لیگ دویی هم دیگر بی‌تیم نیستند که راهی سبزقباهای هگمتانه شوند.
در حال حاضر اغلب تیم‌های لیگ دویی قریب به یک ماه است که تمرینات خود را آغاز و نفرات مورد نظرشان را جذب کرده‌اند اما پاسی‌ها در بازی خریدن امتیاز تیم گیر کرده بودند.
مدیرعامل فوق ضعیف پاسی‌ها که تنها به خاطر کمک مالی به این سمت رسیده است با یک انتخاب مبهم برای سرمربی فصل آینده تیمش که به نوعی یک هندوانه در بسته است، رؤیای صعود تیم پاس را باز هم در ابهام فرو برده است.
از اینکه رضا عنایتی به عنوان بازیکن در فوتبال ایران، سرباز خوبی بوده است شکی نیست، اینکه او برای فرمانده شدن در فوتبال به دنبال سرمربیگری بودن است اشکالی ندارد، اما جنس پاس و عنایتی با هم جور نیست و قطعاً اشتباه و عدم نتیجه‌گیری او مساوی خواهد بود با نابودی کامل پاس.
قطعاً ناکامی پاس در این فصل فوتبالی و خدای نکرده سقوط دوباره این تیم، خط قرمزی خواهد بود روی نام پاس و مسؤولان ارشد استان دیگر لقایش را به عطایش خواهند بخشید.
امیدواریم مدیرعامل پاسی‌ها با مشاوران خودش و انتخاب رضا عنایتی به عنوان سرمربی، پاس را به ساحل آرامش برسانند و عروسی را برای یکبار هم که شده به کوچه همدان بیاورند.
